ကာမအလွဴ ( ၂၀၁၃ )

forgetmechitthu@gmail.comသို႔ ဓါတ္ပံုႏွင္႔ဗီဒီယို ဖိုင္မ်ားကို ဆက္သြယ္ေပးပို႔ ႏိုင္ပါေၾကာင္း အသိေပးအပ္ပါ သည္ခင္ဗ်ာ။ ေပးပို႔သူမ်ား၏ အေကာင္႔မ်ားကို အမ်ားမသိေစရန္ အာမခံေၾကာင္းေၾကျငာအပ္ပါသည္ခင္ဗ်ာ။

အသက္ ၁၈ ႏွစ္ မျပည္႔ေသးေသာသူမ်ား ၀င္ေရာက္ ၾကည္႔ရွဳ႕ခြင္႔မျပဳပါခင္ဗ်ာ။ ကိုယ္႔သေဘာႏွင္႔ကိုယ္ ၀င္ေရာက္ၾကည္႔ရွဳ႕ၿပီး ျပသနာ တစ္စံုတစ္ရာျဖစ္ပါက http://kamaahluu.blogspot.com ႏွင္႔ လံုး၀ မသက္ဆိုင္ပါခင္ဗ်ာ။ http://kamaahluu.blogspot.com ဆိုဒ္သည္ မည္သည္႔ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားႏွင္႔လံုး၀ သက္ဆိုင္ျခင္းမရွိပါခင္ဗ်ာ။ ဓါတ္ပံုႏွင္႔ဗီဒီယိုဖိုင္မ်ားကိုေပးပို႔လိုပါက kamaahluu@gmail.com သို႔ေပးပို႔ႏိုင္ပါေၾကာင္း အသိေပး ေၾကျငာအပ္ပါသည္ ခင္ဗ်ာ။ ေပးပို႔ သူတို႔၏ အေကာင္႔မ်ားကို အမ်ားမသိေစရန္ အထူးဂရုစိုက္ရန္ သတိ ေပး အပ္ပါသည္ခင္ဗ်ာ။ အားေပးၾကည္႔ရွဳ႕ ၾကေသာ ၀ါသနာတူ သူငယ္ခ်င္းမ်ား အားလံုးကို ေက်းဇူး အထူးတင္ရွိပါသည္ ခင္ဗ်ာ။ မန္ဘာ၀င္မ်ား နည္းေနေသးသျဖင္႔ ေက်းဇူးျပဳၿပီး မန္ဘာ၀င္ေပးၾကပါရန္ ဖိတ္ေခၚအပ္ပါသည္ခင္ဗ်ာ။ဆိုဒ္လိုအပ္ခ်က္မ်ားျပင္စင္ေနပါသျဖင္႔ သီခံခြင္႔လႊတ္ေပးပါရန္ ေတာင္းပံအပ္ပါသည္ ခင္ဗ်ာ။

Tuesday, August 6, 2013

စိတ္ဓါတ္ကုိေလးစားတယ္ ေရာင္းေကာင္းပါေစ ဝုိင္းအားေပးလုိက္ၾကရေအာင္ဗ်ာ

သြားအားေပးလိုက္ရေအာင္လား

က်ပ္ ၇၀ နဲ႔ ထမင္းတစ္နပ္ေရာင္းတဲ့ ဆိုင္
ဇြန္ပန္းပြင့္ အတြဲအမွတ္ (၂၃ ၊ အမွတ္ ၄၄၈)
'လံုေမခင္' ထမင္းဆိုင္မွာ ပိုင္ရွင္ ေဒၚလြင္လြင္ေမ ေရာင္းခ်ေနစဥ္။ ဓာတ္ပံု - ဇြန္ပန္းပြင့္သူတိုု႔ရဲ႕ဆံပင္ေတြက နီေၾကာင္ေၾကာင္ ျဖစ္ေနတယ္။

ဖုတ္သိုက္သိုက္ဆံပင္ရွည္အုပ္ႀကီးေတြက သူတို႔ရဲ႕မ်က္ႏွာေတြကို အရြယ္နဲ႔မလိုက္ေအာင္ ရင့္ေရာ္ေစပါတယ္။

သူတို႔ေတြနားကပ္ရင္ ကာေဘာ္လစ္ဆပ္ျပာနံ႔လိုလို ျပင္းရွရွအနံ႔ဟာ မခံ ႏိုင္လြန္းေအာင္ နံေစာ္ေနတယ္။

ဖာေထး ရာေတြ ထင္သာျမင္သာလြန္းတဲ့ ညစ္ထူထူ ရွပ္အက်ႌ၀တ္ လူေတြ၊ ကာေဘာ္လစ္အနံ႔ေတြ ႀကိဳင္ေနတဲ့ ေယာက်္ားႀကီးေတြဟာ ပင္ပန္းတဲ့ တစ္ေန႔တာအလုပ္ ၿပီးခ်ိန္မွာ လြယ္အိတ္စုတ္ေလးေတြကို စလြယ္သိုင္းၿပီး အဲဒီထမင္းဆိုင္နားမွာ အုံေနတတ္တယ္။

ေဒၚလြင္လြင္ေမက တစ္ေန႔ကို အသားငါး၊ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ ဟင္းအမည္(အမယ္) ၁၅ မ်ဳိးေလာက္ကို အကူ မပါ ကိုယ္တိုင္ တစ္ဦးတည္း ခ်က္ျပဳတ္ ျပင္ဆင္ၿပီး ညေန အလုပ္ၾကမ္းသမားေတြ အလုပ္သိမ္းခ်ိန္မွာ ခင္းက်င္းေရာင္း ခ်ေနတဲ့ဆိုင္ ျဖစ္ပါတယ္။

"လက္လုပ္လက္စား ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက က်ပ္တည္းၾကပါတယ္။ ဆင္းရဲၾကတယ္။ အဲဒီလို ဆင္းရဲတဲ့သူေတြရဲ႕ အခက္အခဲကို ဘယ္လို ကူညီသင့္သလဲ ဆိုၿပီး စဥ္းစားၾကည့္တယ္။ ေနာက္ၿပီး ႀကီးေမတို႔ ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြက ထမင္းႀကိဳက္တတ္တယ္။ ငါးပိ ႀကိဳက္ တတ္တယ္။ အသားငါးေလးကိုလည္း စားခ်င္တာေလး စားရေအာင္ဆိုၿပီး အဲဒီလို လူမ်ဳိးေတြကို ၀က္သားဟင္းဆိုလည္း ၅၀ ဖိုး 'ေရာ့.အင့္' ဆိုၿပီး ထမင္းေလးနဲ႔ ဟင္းေလးနဲ႔ ေငြေလး ၇၀ - ၈၀ (က်ပ္) ပါလာတယ္ဆိုလည္း 'ေရာ့ ထမင္းေရာ ဟင္းေရာယူ' ဆိုၿပီးေရာင္းတယ္။ ကုသိုလ္လည္းရ ၀မ္းလည္း၀၊ ဒါနေလးလည္း ေျမာက္ေအာင္ေပါ့ သမီးေလးရယ္" လို႔ အဲဒီ 'လံုေမခင္' ထမင္းဆိုင္ပိုင္ရွင္ ေဒၚလြင္လြင္ေမက ေျပာျပပါတယ္။

"ကြ်န္မ ေငြငါးသိန္းဖိုး၊ ၁၀ သိန္းဖိုးကို တစ္ၿပိဳင္နက္တည္း မလွဴႏိုင္ပါဘူး။တစ္ေန႔ကို ၅၀၊ ၁၀၀ နဲ႔ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ဳိး ပီပီ၊ ႏိုင္ငံႀကီးသားပီပီ ဒီလုပ္ငန္းကို လုပ္တာ။ အထြတ္အျမတ္လည္းျဖစ္တယ္။ ကုသိုလ္လည္းရတယ္။ ၀မ္းလည္း ၀တယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ကူး ေလးနဲ႔လည္း လုပ္တယ္။ ကိုယ္ေသရင္ ကိုယ့္ေနာက္ကိုဘာမွ မပါပါဘူး။ ဒီကုသိုလ္ပဲ ပါမွာပါ။ အဲဒါေၾကာင့္ ဒီထမင္းဆိုင္မ်ဳိးကို ဖြင့္ျဖစ္တာပါ" လို႔ ဒီဆိုင္ဖြင့္လာတာ ခုနစ္ႏွစ္ ၀န္းက်င္ ရွိၿပီျဖစ္တဲ့ ေဒၚလြင္လြင္ေမက ေျပာျပပါတယ္။

ထမင္းဆိုင္ စဖြင့္တဲ့အခ်ိန္တုန္းကဆို ဟင္းအမယ္ ၂၃ မ်ဳိးေလာက္ကို သူ တစ္ဦးတည္း စီမံၿပီး ေရာင္းခ်ခဲ့တယ္လို႔ ေျပာျပပါတယ္။

"စ ေရာင္းတုန္းက ထမင္းတစ္ပြဲ ၅၀၊ ဟင္းတစ္ပြဲ ၅၀ နဲ႔ ေရာင္းတယ္။ တျဖည္းျဖည္း နည္းနည္း ေဈးတက္လာေတာ့ ထမင္း ၁၀၀၊ ဟင္း ၁၀၀ နဲ႔ ေရာင္းပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း ပိုက္ဆံ ၅၀ တန္၊ ၂၀ တန္ အေဟာင္း ေလးေတြ လက္ထဲက်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ၿပီး လာ၀ယ္ရွာတဲ့ သူေတြကိုလည္း ဟင္းေရာ၊ ထမင္းေရာ ေရာင္းၿပီး ေပးသေလာက္ ယူပါတယ္" လို႔ ဆိုပါတယ္။

ဟင္းေတြကေတာ့ အမယ္ေတာ္ေတာ္ စုံပါတယ္။ ၀က္သားဟင္း၊ ၀က္ကလီစာ၊ ဆိတ္ေခါင္း၊ ဆိတ္ေၾကာ၊ အမဲသား၊ ခ်ဥ္ေပါင္ေၾကာ္၊ အာလူးေၾကာ္၊ အစိမ္းေၾကာ္၊ ငါးပိေၾကာ္၊ ငါးေလးဟင္း၊ ၾကက္သား စတာေတြကို အသားဟင္း တစ္ပြဲ ၁၀၀၊ အသီးအရြက္ ၅၀ နဲ႔ေရာင္းပါတယ္။

"ဟင္းေတြကို ေဈးေပါေပါနဲ႔ ေရာင္းႏိုင္ေအာင္ မနက္ဆို ေဈးေပါင္က်ဳိးေလးကို သြားတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဘယ္ေဈးလဲလို႔ ေမးလိုက္တယ္။ သူတို႔က ေဈးေကာင္းေကာင္း (ေဈးႀကီးႀကီး) ေျပာတယ္။ အဲဒီ လိုဆို ကြ်န္မက ေတာင္းပန္ၿပီး ကြ်န္မ ေရာင္းတဲ့ေနရာေလးက ဆားစက္၊ ေက်ာက္စက္၊ အုတ္သဲေက်ာက္ အထမ္းသမား၊ အလုပ္ၾကမ္းသမားေလးေတြ ရွိတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ဆင္းရဲတဲ့ ရပ္ကြက္ ကေလးျဖစ္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ သူတို႔ေလးေတြ မစားႏိုင္မွာစိုးလို႔ ေဈးေရာင္းတဲ့ သူလည္း မ႐ႈံးေအာင္ ကြ်န္မကို ေဈးခ်ဳိတဲ့ ႏႈန္းေလးနဲ႔ ေရာင္းေပးပါဆိုၿပီး အခ်ဳိသာ ဆုံးေျပာၿပီး ကိုယ့္ဟာကိုယ္ င႐ုတ္သီးေထာင္းၿပီး ဟင္းေကာင္း ေကာင္းေလး ခ်က္ၿပီး ေရာင္းပါတယ္။

"သူတို႔ေတြ ေဖာေဖာသီသီ ေလာက္ေလာက္ငင စားႏိုင္ေအာင္ ပိႆာလိုက္ ၀ယ္ၿပီး ခ်က္ပါတယ္။ တစ္ေန႔ကို ၃,၀၀၀ ၀န္းက်င္ ေလာက္ ျမတ္ၿပီး ဟင္းေတြ က်န္ရင္ေတာ့ ႀကီးေမငိုၿပီး အိမ္ကို ျပန္ရတာေပါ့၊ သူတို႔လုပ္ငန္းေလး အဆင္ေျပလို႔ ေဈးထဲမွာ ဟင္း ေကာင္းေကာင္း သြား၀ယ္စားရင္ ႀကီးေမ မေရာင္းရဘူး။ သူတို႔ လုပ္ငန္းေလး ပါးရွားရင္ေတာ့ ႀကီးေမ ႀကီးဆိုင္မွာ ၁၀၀ ဖိုး ေပးပါ၊ ၅၀ ဖိုး ေပးပါနဲ႔ လာေတာင္းတယ္။

"တခ်ဳိ႕လည္း ေမာ္ေတာ္ကားႀကီးနဲ႔ ၿမိဳ႕ထဲက လာၿပီး ဟင္းေကာင္းတယ္ ၾကားလို႔ လာ၀ယ္စားၾကတယ္။ တခ်ဳိ႕က ဟင္း ၃၀၀ ဖိုး ၀ယ္တယ္။ ၅၀၀ တန္ ေပးၿပီး ၂၀၀ က်န္တာ ျပန္အမ္းရင္ မယူဘူး။ ကြ်န္ေတာ္တို႔လည္း ကုသိုလ္ပါ၀င္မယ္ဆိုၿပီး မုန္႔ဖိုးေပးသြား တယ္" လို႔ သူက ဆက္ေျပာပါတယ္။

"အဲဒီလို လူမ်ဳိးေတြကို ေရာင္းရလို႔ တစ္ခါတေလမွာ ၀မ္းသာလြန္းလို႔ မ်က္ရည္ေတြေတာင္ ၀ိုင္းရပါတယ္။

"တခ်ဳိ႕လာ၀ယ္တဲ့ သူေတြထဲမွာ စီးစီး ပိုးပိုးလည္း ပါပါတယ္။ ႀကီးေမက အမ်ားႀကီး ထည့္ေပးတာေတာင္ တခ်ဳိ႕က နည္းတယ္လို႔ ထင္ၿပီး ထပ္ထည့္ခိုင္းတယ္။ေနာက္တစ္ခုက လူေတြ အုံေနရင္ လက္ႀကီးက ငါးေၾကာ္ေတြ ႏႈိက္ခိုးတယ္။ အဲဒီအခါက်ရင္ တုတ္ ကေလး ေကာက္ ၿပီး အဲဒီခိုးတဲ့လက္ကို ေတာင္ခနဲ ျမည္ေအာင္ ေခါက္ရတယ္။ 'ဟဲ့ သူခိုး သူခိုး' လို႔ မေအာ္ရက္ဘူး။ အဲဒီေလာက္ထိ ေစတနာေကာင္းပါတယ္။ ပိုက္ဆံမေပးဘဲ ထြက္သြားတဲ့လူေတြ၊ မေပးဘဲနဲ႔ ေပးတယ္ဆိုၿပီး ျငင္းတဲ့လူေတြ၊ ပိုက္ဆံထက္ပိုင္းျပတ္ ေပးတဲ့လူေတြ စတာေတြနဲ႔လည္း ၾကဳံရပါတယ္" လို႔ သူ႕ရဲ႕ထမင္းဆိုင္အေတြ႕အႀကံဳေတြကို ေဒၚလြင္လြင္ေမက ျမန္မာတိုင္း(မ္)ကို ေျပာပါတယ္။

"ဘယ္မွာမဆို အကုန္လုံးက ခ်မ္းသာတဲ့လူမ်ဳိးေတြ မဟုတ္ပါဘူး။ ထမင္းဟင္း ၅၀ ဖိုး၊ ၁၀၀ ဖိုးေရာင္းတဲ့ ေနရာေတြက ဟင္းေဈးႀကီး ေပး၀ယ္မစားႏိုင္တဲ့ သူတို႔ လို အလုပ္ၾကမ္းသမားေတြအတြက္ အေထာက္အကူ ျဖစ္မွာပါ" လို႔လည္း သူက ဆက္ေျပာျပပါတယ္။

ထမင္းဆိုင္လိပ္စာ -----

'လံုေမခင္' ထမင္းဆိုင္ေလးကို စက္ဆန္း ေအပီစီမွတ္တိုင္အနီး၊ သမိန္ပရမ္းလမ္း၊မဂၤလာေတာင္ၫြန္႔ၿမိဳ႕နယ္မွာ အားေပး သံုးေဆာင္ ႏိုင္ပါတယ္။
Ref:myanmartimenews